مولوی

 سلام 

اشعار مولوی همیشه برام قشنگن 

ولی حافظ یه چیزه دیگست 

حیلت رها کن عاشقا ، دیوانه شو ، دیوانه شو

                                                           وندر دل آتش درآ ، پروانه شو ، پروانه شو

هم خویش را بیگانه کن ، هم خانه را ویرانه کن

                                                    وآنگه بیا با عاشقان ، هم خانه شو ، هم خانه شو

رو سینه را چون سینه ها ، هفت آب شو از کینه ها

                                                          وآنگه شراب عشق را ، پیمانه شو ، پیمانه شو

باید که جمله جان شوی ، تا لایق جانان شوی

                                             چون سوی مستان میروی ، مستانه شو ، مستانه شو

آن گوشوار شاهدان ، همصحبتی عارض شده

                                                         آن گوش و عارض بایدت ، دردانه شو ، دردانه شو

گوید سلیمان مر ترا ، بشنو زبان طیر را

                                                        دانیکه مرغ از تو رود ، رو دانه شو ، رو دانه شو

بنواخت نور مصطفی ، آن استن حنانه را

                                                         کمتر ز چوبی نیستی ، حنانه شو ، حنانه شو

گر چهره بگشاید مهم ، پر شو از آن چون آینه

                                                         ور زلف بگشاید بتم ، رو شانه شو ، رو شانه شو

قفلی بود میل و هوا ، بنهاده در دلهای ما

                                                        خواهی گشایی قفل را ، دندانه شو ، دندانه شو

یک مدتی در کان بدی ، یک مدتی حیوان بدی

                                                       یک مدتی چون جان بدی ، جانانه شو ، جانانه شو

تا کی دو شاخه چون رخی ، تا کی چو بیدق کم تکی

                                                      تا کی چو فرزین کجروی ، فرزانه شو ، فرزانه شو

چون جان تو شد در هوا ، ز افسانه ی شیرین ما

                                                فانی شود چون عاشقان ، افسانه شو ، افسانه شو

نظرات 1 + ارسال نظر
دینا دوشنبه 1 تیر‌ماه سال 1388 ساعت 07:14 ب.ظ

من گفتم میخوام تغییر دکوراسیون بدم! شما که زودتر دست جنبوندی :دی
شعر قشنگی بود...
موافقم. حافظ یه چیز دیگست...

ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد