خدایا کمکم کن...

سلام 

وای که چقدر این چند وقتی که اینجا هستم بهم سخت گذشته 

از یه طرف مسیر ها رو بلد نیستم و از یه طرف دوری راه ها 

مثلا امروز ساعت شش و ربع از خونه اومدم بیرون ولی بازم به کلاس هشت صبحم دیر رسیدم 

از اون طرف هم قضیه ی خوابگاه هنوز حل نشده و توی این شهر شلوغ الافم و نمیدونم چیکار کنم 

گفتم جمعه برم ورزشگاه و تا جایی که میشه فحش بدم 

جمعه ساعت هشت صبح با چند تا از دوستان رفتیم ورزشگاه ولی اونجا هم هر چی سعی کردم فحش بدم نشد 

یعنی اصلا زبونم واسه فحش دادن نمی چرخید 

هنوز شروع به خوندن درسها هم نکردم و این موضوع هم بیشتر اعصابم رو خورد کرده 

کم کم دارم دیوونه میشم 

زبان ما هم یه چیزی در حد تیم واترپلو مناطق کویری ایرانه  

این 10 روز حدود 130 هزار تومن هم خرج کردم و تقریبا هیچی هم نخریدم  

یعنی به این وضعیت اینطوری این شهر عادت میکنم؟ یا اینکه قایقی باید ساخت و انداخت به آب و دور شد از این خاک غریب!؟

دیروز یه جلسه در مورد ازدواج بود،بچه ها چنان بر سر این آقای روانشناس کوبیدن و تمام مشکلات جامعه رو گردن این بنده خدا و همکارانشون انداختن که بنده خدا ناراحت شد و فکر کنم خیلی بهش بر خورد 

 یکی از دوستان قدیم که ازدواج کردن و در این شهر شلوغ ساکن شدن دیشب طی ضیافتی موسوم به شام در خدمت ما بودن و جاتون خالی خوش گذشت 

فعلا چند روزی خونه ی امین ساکنیم و تلپ خدمت ایشون تا ببینیم خدا چی می خواد و وضعیت چی می شه 

خیلی نیاز به دعا داریم... 

پ.ن: 

الله یعلم و انتم لا تعلمون

والله علی کل شی قدیر 

ای گل فروش گل چه فروشی به جای سیم 

وز گل عزیز تر چه ستانی به سیم گل 

یا حق!!